Toen Geert Lameris mij vroeg of ik mee wilde denken over een tekst van Werkman ergens in de openbare ruimte van de stad Groningen was mijn eerste gedachte: Maar die tekst is er al! Onder de Oosterbrug hangt de tekst ‘Gestadige beweging’ te bewegen, door mij aangebracht. Ik dacht ook nog: hoeveel tekst van Werkman kan de openbare ruimte aan? en ik dacht: moet ík dit wel doen?Maar het bleef in mijn hoofd doorwerken en misschien hebben bovenstaande overwegingen ertoe geleid dat ik op zoek ging naar de kortst mogelijke tekst die nog betekenis zou kunnen hebben. Het woord ‘damals’ drong zich op. Het komt uit een tekst die ik om een aantal redenen prachtig vind – er spreekt a) enorme weemoed uit deze tekst, het is b) een Duitse tekst (Werkman was werkelijk veeltalig en het Duits is een prachtige taal), het is c) nu, nu gisteren niet meer vandaag is, ook een wrange tekst geworden. Voor de goede verstaander is het woord ‘damals’ voldoende om de wereld van deze tekst op te roepen maar het woord redt zich ook uitstekend alleen – en dat is hier aan de orde.
Het woord ‘damals’ wordt aangebracht op de zijgevel van het pakhuis aan het Lage der A en markeert min of meer de plek waar Werkman deze tekst heeft gedrukt.

Damals, als die kunst noch keine kunst war…

Samen met Lut Gielen op de muur aangebracht.
Het woord verschijnt op 14 oktober 2016 op de gevel en er wordt verder geen aandacht aan besteed. Er is geen openingsceremonie, geen aankondiging. Alsof het er altijd al was…