run over calendarium | doodgereden kalendarium

Op het eerste gezicht staat niets vast in deze kalender. Toch is oprecht geprobeerd bij de vormgeving uit te gaan van de inhoud. Echter, uitgaan van de inhoud slaat in deze kalender op die inhoud terug. Die inhoud – die verhaalt van aantasting van het leefgebied van dieren, van de bedreiging van weer een aantal onvervangbare soorten – die inhoud is daar zelf het slachtoffer van geworden. Vooral de teksten, en hier en daar het beeld hebben het zwaar te verduren gekregen. Geslachtofferd, net als die beesten. Het is niet helemaal te laat, de inhoud is er nog. Je zult soms met een loep moeten zoeken en er zijn delen blijvend weg, maar de strekking is in volle hevigheid aanwezig.

At first glance nothing is determined in this calendar. Still, a great effort was made to design it in accordance with its content. However, in this case this reference proves to have had quite some repercussions for the calendar’s content itself. Here, the content – which recounts of the degradation of the natural habitat of animals, of the threat for extinction of a number of yet more irreplaceable species – this content in turn also appears to have fallen prey to some degree of extinction. Especially the textual parts – and here and there the images as well – have ‘suffered quite a lot’. Sacrificed, just like the animals mentioned above. However, it hasn’t gone beyond the point of no return yet, there’s still enough content left. And luckily, though some of it can only be found with a magnifying glass and there are indeed parts permanently lost, its overall thrust is still fully evident.