Ik werd benaderd door Sjouke van Kuiken en Menno van der Wis van werkgroep ONS (Oosterparkwijk Nooit Saai). Ze wilden een esdoorn planten bij de Oostersluis ter nagedachtenis van Roy Coffin, een Canadese soldaat die daar tijdens de bevrijding in mei ’45 is gesneuveld en daar moest nog een tekstbordje bij maar wat daar dan op te zetten? Ik heb een tekst geschreven naar aanleiding van de plek waar het gebeurd is, het bordje werd een forse plaquette. De vorm ervan is verwant aan de grafstenen van hier begraven Canadese soldaten zoals je ze bijvoorbeeld op begraafplaats Esserveld vindt.

Twee bruggen

We slaan een brug naar het verleden:
het is 16 april 1945.
Ze zijn hier
en kunnen niet verder, de Canadezen.
Beide bruggen bij de sluis staan open,
en terwijl Popke, Jacob-Jan en Jan Dijkema
bezig zijn er een neer te laten
– met gevaar voor eigen leven –
vallen aan weerszijden doden.
Roy Coffin, die de Dijkema’s dekking gaf,
is de naam van een van hen.
Door naar Delfzijl. Een beslissende dag.
Denk aan en doe als Roy,
die een brug naar de toekomst sloeg …

Je bent hier